28°
Cumhuriyetin ilanından günümüze kadar yaklaşık 140.000 inşaat mühendisi mezunu olan ülkemizde çok eski değil, sadece 10 sene önce bu sayı 80.000 idi. Gidişatımız ayni şekilde devam ederse sadece önümüzdeki 10 sene içinde, tarih boyunca sahip olduğumuz meslektaşımızdan daha fazlası aramıza katılacaktır. Başka bir deyişle bugün ülkemizdeki her 550 kişiden biri inşaat mühendisiyken 10 sene sonrasını hesap etmek bile çok zordur.
Artışın kontrolsüzlüğü ve durumun ciddiyeti bizleri sadece mesleğimiz için değil gençlerimiz için de endişelendiriyor.
Peki sayılarda meydana gelen bu artışın eğitim kalitesinin korunmasını istemek mesleğimiz ve ülkemiz için gerekli değil midir?
Amaç daha çok mühendis mezun etmek yerine kaliteli mühendis yetiştirmek olsaydı, kontenjanları dolmayacak, üniversiteleri açmak yerine mevcut olanların laboratuvar ve eğitim imkânları arttırılsaydı daha iyi olmaz mıydı?
2019 yılında inşaat mühendisliği bölüm kontenjanı 12.070 olmasına rağmen 6.792 öğrenci tercih ederken 5.278 kontenjan boş kaldı. Bunun üzerine ülke genelinde yaptığımız “Kontenjanlar düşürülsün, Baraj arttırılsın” kampanyası kısmen de olsa bir sonuç vermiş ve 2020 yılında YÖK tarafından kontenjanlar düşürülerek 8.271 olarak açıklamıştır. Bunun yeterli bir kontenjan azaltması olmadığı, barajın da yukarı çekilmesi gerektiği, geride bıraktığımız YKS sonuçlarından da görülmektedir.
Sınav başarı sırası 300.000 olan öğrenci İnşaat Mühendisi olabilmektedir. Bu da Taban puanı 283`lere kadar geriletmiş ve 2020 yılı üniversitelere giriş sınavı sonucunda matematik sorularında net yapamayan öğrencinin dahi İnşaat Mühendisliği Bölümünü tercih edip kazanabilmesini beraberinde getirmiştir.
Buna rağmen ülke genelinde 2.895 kontenjan yine doldurulamamış olup, doluluk oranı %65`te kalmıştır. Devlet üniversitelerinin 52 programında 10 öğrenci ve altında kayıt yapılabilmiş, vakıf üniversiteleri dahil 29 program ise hiç rağbet görmeyip sıfır çekmiştir.
